Leiden

"Hee bekakte student, ben je d'r weer?!"
Ja, de ontvangst was ouderwets hartelijk toen ik me zaterdagochtend vroeg bij mijn ploegmakkers voegde. We zouden om zeven uur naar Groningen vertrekken voor de mooiste wedstrijd van het jaar: De Ronde van Groningen. SwABo reed sterk, nagenoeg elke Swabeul reed voorin het peloton. Maar helaas wisten we in de laatste vijf kilometer niets klaar te spelen en gingen we roemloos ten onder met slechts vijf punten, en een 54e plek voor mij. Bovendien was Norbert (VdS) in de laatste drie kilometer gevallen, de tweede keer al die dag. En hard gevallen. Kortom we hadden met zijn allen nogal een kater. Had ik daar nu weken naartoe geleefd? Stiekem wel, Groningen is doorgaans mijn lievelingsronde omdat ie vaak mythisch zwaar is. Maar ik heb de komende weken nog voldoende kansen om mijn benen te laten spreken, te beginnen met zaterdag.
Gelukkig valt mijn terugkeer verder niet tegen, ik was zeer verheugd dat ik het WK allround kon volgen en ik heb dan ook zitten smullen toen Sven vannacht een prachtig wereldrecord op de afstand der afstanden, de tien, reed. Wat een held! En ook nog eens derde in het klassement, omdat Hedrick voor de derde keer in zijn loopbaan (of is het schaatsbaan) vergat te wisselen... Hij hupte halverwege de bocht nog over de blokjes, maar dat mocht niet baten. Dag Chad! Toch nog een Nederlandse medaille, ik kon met een gerust hart gaan slapen.