Underground

Al binnen enkele dagen is ontdekt dat deze weblog weer in gebruik is genomen. Ditte van Dulmen Krump was de speurneus. Het feit dat ik commentaar had geleverd op Pieters blog was voldoende aanleiding voor deze detectivette om eens naar Eriks blog te surfen. Nu is mijn weblog geen publiek geheim meer...
Ik kan natuurlijk een nieuwe beginnen, eentje die niemand vinden kan omdat ie 'Svens supersite' of 'Olijs en de twee barren' heet. Vooral de laatste zou legendarisch zijn met mooie foto's en verhalen van en over Olijs, de vrolijke West-Fries. Wat zou die jongen veel avonturen beleven. Daar heb je geen idee van. Bijvoorbeeld die ene keer dat hij op een koude winterdag de buurtbus naar Warmenhuizen nam. En daar slechts gekleed in een minuscuul bikinietje mensen toeriep: Warmenhuizen ja! Maar warme straten, ho maar! Om vervolgens een loflied op Steven Rooks aan te heffen, de vermaarde drager van de bolletjestrui en geboren en getogen Warmenhuizer. Waarna het hele dorp het met rode bollen beschilderde café in trok en er toch nog een warme, nee zelfs hete, nacht voor onze held Olijs volgde.
Of die keer dat hij 's nachts bij Sint Maartensvlotbrug werd aangesproken door een kreupele oude man met één oog. Goh, wat was hij toen bang geweest. Hij had echt gedacht dat zijn laatste uurtje geslagen had, nou! En dat hij toen omzichtig probeerde de man te passeren zonder antwoord te geven op zijn vraag. De oude man had namelijk het gore lef gehad om hem te vragen hoe laat het was! En dat terwijl iedereen in West-Friesland toch wist dat Olijs van kindsbeen af een verschrikkelijke angst koesterde voor alles waar wijzers aan te pas kwamen. Nooit naar school geweest ook; bang voor onderwijzers. Hij was ook degene die als eerste in Nederland voortdurend zijn middelvinger opstak, hij probeerde zo weinig mogelijk zijn wijsvinger te gebruiken.
In blinde paniek, want grote en kleine wijzers dansten om hem heen en wezen wijsgerig op hem. Wijselijk, want door schade en schande wijs geworden, spoedde Olijs zich op gehaaste wijze over de Vlotbrug, de oude man achterlatend.

Maar neen, niets van dit al. Besloten is, met meerderheid van stemmen: 1 tegen 0, om met Eriks blog verder te gaan als underground site. Een site met weinig bezoekers, een verstrooingsplek voor de intelligentsia.