In krantenkringen. Niet te verwarren met de dinsdagse krantenkring op de Dukdalf. Die behelsde namelijk het voorlezen van een artikel waarna de klas er een korte discussie over hield. Zo nam Saskia Jansen een keer een artikel over een wedstrijd tussen Ajax en Feijenoord mee en dit leidde tot een ware klassenstrijd. Twee kampen stonden tegenover elkaar zo hard mogelijk (nog harder, nog harder) AJAX danwel FEIJENOORD te roepen. En Selma, de invaljuf, kon ons niet meer stil krijgen en vluchtte uiteindelijk huilend de klas uit. Nou had dit niet alleen met het feit te maken dat zij als PSV aanhanger geen aandeel in de strijd kon hebben, maar ze was voornamelijk van streek omdat daags ervoor er bij haar een tumor in de buik was vastgesteld die, hoe ironisch, zo groot was als een voetbal(!). Maar goed, zulke krantenkringen bedoelde ik niet. Ik bedoelde de krantenwereld. In de krantenwereld plaatst men nimmer anonieme brieven op de discussiepagina. De strijd voert men met open vizier, of niet. In de internetwereld echter plaatsen de anoniemen hun bijdragen zelf, op weblogs. Zo ook bij mij. Ik heb al eerder anonieme berichten gekregen, die bij nader inzien niet zo anoniem waren omdat uit de inhoud bleek dat het ofwel mijn moeder, vader ofwel mijn zus betrof. Nu weet ik niet wie mij heeft aangesproken en tegen alle schrijverswetten in reageer ik toch op dit anonieme bericht, want het raakte me. Wil de anonieme reageerder dat ik blijf schrijven omdat hij of zij dat leuk vindt? Of wil diegene weten hoe het met me gaat? (goed) Ik weet het niet. Anoniempje uit ? meldt u alstublieft...
