Terug

Eric van Lakenfeld is terug in York, waar de bloesem, de behaalde cijfers en de zonneschijn de weergekeerde toelachen. Wat een lente hier. Het lijkt wel zomer...

Holadiejee

Ziek en bijna bezweken aan een verwaarloosde knieblessure werd hij teruggevonden in de ouderlijke woning. Zijn huid was vettig en zijn oogopslag dof. Mentaal en geestelijk gebroken. En psychisch geknakt. Het zat de jongeman niet mee, dat viel meteen te zi
Ho, ho! Dat is niet waar. Zo is het helemaal niet. Ik moet hier toch even ingrijpen. Die verteller gaat volledig de verkeerde kant op met zijn verhaal. Wat een quatsch. Ik lig hier helemaal niet in kommervolle omstandigheden weg te kwijnen. Integendeel, zou ik willen zeggen. Ik ben juist volkomen hersteld van griep en zelfs mijn knie doet al een ruime week geen pijn meer, al houdt de smurfenkleurige tape mijn knieschijf nog steeds in het gareel.
Volledig hersteld van zijn knieblessure zagen we hem terug in het wielerpeloton. Op zondag twee april zou hij zijn eerste overwinning gaan behalen. In de omloop van de Glazen Stad. Meteen vanaf de start draaide Swabo soepeltjes op kop. Op de Maasdijk demarreerde hij en niemand die hem nog terug kon pa
thetische leugenaar! Kan je dan niet gewoon beschrijven wat er werkelijk gebeurde? Dat ik na drie uur op en leeg uit de wedstrijd werd gehaald. Maar dat ik desondanks blij was omdat ik sinds twee weken nog niet zo lang op de fiets gezeten had. Kan je dat niet gewoon vertellen!? Malloot. Ik denk dat ik voortaan maar mijn eigen verhalen schrijf. Ik heb jou als spookschrijver helemaal niet nodig, Mart!